موبایل /توقع / دوستی
هممم
خیلی وقت بود اینجا نیومده بودم!
توی این 2-3 هفته سعی کردم گوشیم رو توی اولویت 10000ام قرار بدم!
کلا توی روز با هیچ کس جز خانوادم صحبت نمیکنم!
هم مزیت داره و هم عیب!
مزیت اینه که خیلی وقتم بیشتر شده!
تمرکزم بیشتر شده!
برنامه هام بهتر شده!
عیب:
دوستام فکر میکنن باهاشون سر و سنگینم!
دائم ازم این و اون سوال میکنن که چی شده؟
--------------------
توی فکر یه کار بزرگم!
یه کار بزرگ برای زندگیم!
امیدوارم نتیجه بده!
--------------------
داشتم فکر میکردم بچه های کلاسو با هم آشتی بدم ولی انقدر همه ی بچه ها نسبت به هم سخت شدن که نمیتونم یه راه حل پیدا کنم!
خودم از خیلی از این بچه ها ضربه خوردم ..ضربه هایی که یاداوریشون هم برام دردناکه! ولی مامان میگه خودم مقصرم و نباید از کسی ناراحت باشم!
واقعا هم هینطوره دل سوزوندن بیش از حد باعث این ضربه ها میشه!
--------------------
آدم وقتی به یکی خوبی میکنه ، طرف مقابلش باید متوجه این موضوع بشه که داره بهش خوبی میشه!
و این خوبی ها وظیفه نیست!
مشکل همه ی ما هم همینه(حتی خود من) .... خوبی های دیگران رو وظیفه اشون میدونیم!
---------------------
دوستای قدیمی...
میدونم نمیشه ها و شاید اصلا درست نباشه... 
اما بعضی وقتها یه کسایی تو زندگی آدم نقششون فراموش نشدنیه...
کسایی که انگار ۳-۴-۵ سال باهاشون دورادور زندگی کردی... 
ولی حالا که ازدواج کردی و اونها هم ازدواج کردن دیگه نمیشه مثل قبل باهاشون حرف زد..
شوخی کرد...بیرون رفت... 
ای کاش اینجوری نبود.. به نظر من علت اینکه یه سری آدم ها ازدواج نمیکنن از دست رفتن همین روابطه... 
هییچکس شوهر آدم نمیشه که...از همه عزیز تر و دوست داشتنی تر... 
مثلا از هر ۳-۴ماه یک بار آدم با دوستای قدیمیش بره بیرون ... حرف بزنه..نه درد و دل هاااا... همینجوری یادآوری دوران مجردی... 
مثلا من دلم الان واسه یه سری آدمها تنگ شده اما هم اونا ازدواج کردن نمیشه زنگ زد بهشون حالشون رو پرسید هم من... شاید احسان ناراحت نشه ها.. اما خودمم روم نمیشه بگم دلم برای فلانی و فلانی تنگ شده... حتی با وجود اینکه اونا دوستای خانوادگی ما هستن...
در صورتی که هیچ کس توی زندگیم واسم مثل احسان نمیشه... و با تمام وجود دوسش دارم...
خدایا شکرت
لابد درستش اینجوریه... شایدم ما به غلط اینجوری هستیم... 
دوستای قدیمی من دلم براتون تنگ شده!
خارج رفتن خانم همسایه
دیروز توی فرودگاه یکی از همسایه های قدیمیمون رو دیدیم...تا ما رو دید گفت سلااااام..من مالزی بودم الان اومدم...نمیدونید اونجااا چقدر خوب بود...چقدر عالییی بود...مردم توی خیابون میرقصیدن
...امنیت عالی...امکانات عالی...اما از صبح که رسیدیم ایران یه بطری آب گیرمون نیومده که بخوریم
...خلاصه کلی تعریف کرد...
اخر حرفاش گفت من همه چیزم رو میخوام بفروشم برم مالزی زندگی کنم..شوهرم اگه منو بچه رو دوست داشته باشه باید باهامون بیاد...و اگر نه من و بچه ام با هم میریم..
داشتم فکر میکردم ،خوب واقعا اونجا امکانات عالی داره...هوای عالی...و خیلی چیزهای دیگه... همسر آدم که از همه اینها مهمتره!!! ای خانم حاضره همسرش...بابای بچه اش رو تنها بذاره و بره؟؟؟؟ بعضی ها جنبه ی خارج رفتن ندارن...جدی میگم...انقدر تحت تاثیر جمع قرار میگیرن که همه ی عزیزاشون رو حاضرن عزیزاشون رو ول کنن برن؟؟؟؟
خدایا ...همه ی ما رو هدایت کن...
خدایا...هیچ وقت ما رو توی این شرایط قرار نده...
الهی آمین!
و من یتوکل علی الله فهو حسب
این همه آدم توی این شهر هست که کانال های داغون ماهواره رو نگاه میکنن..بعد نیرو انتظامی ۲دفعه است فرت و فرت میاد دیشهای ساختمون مارو میبره...اونم ساختمون ما که همه فقط شبکه های استانی رو نگاه میکنن...خلاف سنگینشون MBC...
دیشب کتاب 'از به ' رو خوندم...خیلی قشنگ بود خیلی...
با وجود اینکه خیلی خیلی خیلی کاااااار دارم...اما واقعا حوصلم سر رفته..
ای کاش احسان بود..همیشه پیشنهاد خوب داره..
مثل همیشه ..شکر شکر شکر
یار دبیرستانی من...
امشب با بچه های دوران دبیرستان افطار رفته بودیم شام بیرون...
امشب فهمیدم دوتا از هم کلاسیهام طلاق گرفتن...یکیشون شوهرش معتاد بوده و شیشه میکشیده..خودشم الان توی یه اموزشگاه تنبک درس میده!
اون یکی همکلاسیم هم چندبار با افراد مختلف نامزد کرده و بهم زده...بالاخره ازدواج میکنه و بعد از یک سال طلاق میگیره و الان امریکاست...
خدایا شکرت..بخاطر همسر و خانواده ی خوبی که دارم!
یکی دیگه از دوستام یه دختر ۵ ساله داره..خیلی نااااز..وقتی میگفت مامان..قند تو دل هممون آب میشد...
اون یکی عقد بود..
یکی دیگه حامله بود...که حالش خوب نبود نیومد..
یکی دیگه چند ساله ازدواج کرده اما بچه دوست نداره...
۳تاشون مجرد بودن هنوز...
ما بعد از ۶ساااااال داشتیم با هم میرفتیم بیرون...خیلی خوب بود خیلی...
خدایا شکرت..با تمام وجود شکرت...